ستون فقرات تأمین انرژی و تولید غذای جهان
غلات، گیاهانی از خانواده‌ی گندمیان با تنوع فراوان، بیش از ۷۰٪ سطح زیر کشت جهان را به خود اختصاص داده‌اند و به عنوان بزرگترین منابع تامین‌کننده‌ی انرژی از مواد غذایی در جهان شناخته می‌شوند. این محصولات، همچون گندم، برنج، ذرت، جو، و سایر غلات، نقش اساسی در تأمین نیازهای غذایی انسان‌ها و حیوانات دارند.
با توجه به نیاز ایران هر ساله به بیش از ۲ میلیارد دلار نهاده‌های دامی شامل غلات، جو، ذرت، و کنجاله سویا برای تامین خوراک دام و طیور، این شرکت به واردات مرغوب‌ترین نهاده‌های دامی-خوراکی از کشورهای مختلف مثل روسیه، قزاقستان، آرژانتین، و اوکراین پرداخته و به رونق بخشیدن به صنایع تولید گوشت قرمز، شیر خام، گوشت مرغ، تخم مرغ، و آبزیان کمک می‌کند.
ذرت: پرمحصول‌ترین غله‌ی دنیا
معرفی ذرت
ذرت با نام علمی Zea mays ، یکی از پرمحصول‌ترین غلات جهان است و از لحاظ مقدار تولید، پس از گندم و برنج قرار دارد. امروزه، ذرت در تغذیه بسیاری از مردمان دنیا نقش اساسی ایفا می‌کند.
کشورهای عمده تولیدکننده ذرت (سال ۲۰۱۹):
- ایالات متحده آمریکا
- چین
- برزیل
- روسیه
- ایتالیا
- آرژانتین
- آفریقای جنوبی
برداشت و نگهداری ذرت
برای برداشت محصول، رطوبت دانه باید بین ۲۰ تا ۲۵٪ باشد. اگر قرار است محصول برای خوراک دام مورد استفاده قرار گیرد، می‌توان ذرت را با رطوبت ۲۵ تا ۲۸٪ نیز برداشت کرد. امروزه، برداشت بلال و جدا کردن دانه‌های ذرت از بلال با دستگاه‌های بلال‌چین و دانه‌کن انجام می‌شود.
برای انبار کردن دانه‌های ذرت، رطوبت آن‌ها باید به ۱۷٪ کاهش یابد. دمای انبار نباید بیش از ۱۰ درجه سانتی‌گراد باشد. البته دانه‌های با رطوبت بالاتر نیز می‌توانند در دماهای بالاتر نگهداری شوند.
کشت ذرت در ایران
در ایران، ذرت معمولاً در استان‌های زیر کاشته می‌شود:
- گرگان
- اردبیل
- خوزستان
- اصفهان
- فارس
- کرمان
- کرمانشاه
- تهران
- گیلان
- مازندران
وضعیت واردات ذرت در ایران (سال ۹۸): بیش از ۸٫۹ میلیون تن ذرت با ارزش ۲٫۱ میلیارد دلار به ایران وارد شد. بیشترین حجم واردات ذرت دامی از روسیه، برزیل، و اوکراین بوده است. واردات ذرت دامی از روسیه از طریق بندر انزلی و بندر امیرآباد شمال کشور، و از اوکراین و برزیل از طریق بندر امام در جنوب انجام می‌شود.
استانداردهای ذرت دامی
برای کسب مجوز وارداتی، ذرت باید به معیارهای زیر پاسخ دهد:
- رطوبت کمتر از ۱۴٪
- آلودگی به مواد شیمیایی و سموم میکروئی بیش از حد مجاز نداشته باشد
- دارای درصد پروتئین مناسب برای خوراک دام باشد
جو: چهارمین غله‌ی مهم جهان
معرفی جو
جو با نام علمی Hordeum vulgare ، چهارمین غله‌ی مهم جهان و یکی از سازگارترین غلات است. این گیاه در شرایط آب و هوایی مساعد و خاک حاصلخیز تولید می‌شود. جو نسبت به گندم در برابر خشکی مقاوم‌تر است و در مناطقی که آب محدود است، بیشترین محصول را تولید می‌کند.
جو در بیش از ۱۰۰ کشور جهان رشد کرده و برای خوراک دام، غذای انسان، و تولید الکل استفاده می‌شود.
کشورهای عمده تولیدکننده جو (سال ۲۰۱۸):
- روسیه: ۱۷ میلیون تن
- فرانسه: ۱۱٫۲ میلیون تن
- آلمان: ۹٫۶ میلیون تن
- استرالیا
- اسپانیا
- کانادا
- اوکراین
- ترکیه
- انگلستان
- آرژانتین
برداشت و نگهداری جو
جو معمولاً زمانی برداشت می‌شود که رطوبت دانه بین ۳۰ تا ۴۰٪ باشد. در این میزان رطوبت، دانه‌ها چاق‌تر هستند و از خوشه جدا شدن آسان‌تر است. با توجه به این که میزان رطوبت برای انبار کردن بالاست، باید دانه را به طرق مصنوعی خشک کرد تا از گرم شدن و فساد جلوگیری شود.
وضعیت جو در ایران
در ایران، جو پس از گندم بیشترین سطح زیر کشت را دارد. با این حال، در سال ۹۸ بیش از چهار میلیون تن جو با ارزش بیش از یک میلیارد دلار به ایران وارد شد. این واردات عموماً از چهار کشور روسیه، اوکراین، برزیل، و قزاقستان انجام شده است.
استانداردهای جو دامی
برای کسب مجوز وارداتی، جو باید به معیارهای زیر پاسخ دهد:
- رطوبت کمتر از ۱۳٪
- آلودگی به مواد شیمیایی و سموم میکروئی بیش از حد مجاز نداشته باشد
- دارای درصد پروتئین و انرژی مناسب برای خوراک دام باشد
پیام پایانی
غلات، به عنوان یکی از مهم‌ترین منابع تأمین انرژی در جهان، نقش اساسی در توسعه صنایع تولید گوشت، شیر، و محصولات دیگر دارند. انتخاب غلات با کیفیت و توجه به استانداردهای بین‌المللی، نه تنها به بهبود کیفیت محصولات نهایی کمک می‌کند، بلکه به بهره‌وری و کاهش هزینه‌های تولید نیز منجر می‌شود.
توجه به کیفیت و استانداردهای غلات، کلید موفقیت در صنعت تولید مواد غذایی و خوراک دام است.
